Są takie zmiany, które nie pojawiają się nagle. Nie mają dramatycznego początku. Nie bolą – przynajmniej na początku. Ale z miesiąca na miesiąc ciało kobiety zaczyna reagować inaczej: skóra w okolicach intymnych staje się cieńsza, bardziej sucha, mniej elastyczna. Czasem pojawia się uczucie pieczenia, czasem niepokój przy każdej próbie bliskości. Niektóre kobiety mówią, że ich ciało „zamknęło się” – że fizycznie czują odległość, której emocjonalnie nie chcą. W medycynie to zjawisko nosi nazwę zespołu moczowo-płciowego menopauzy (GSM – Genitourinary Syndrome of Menopause). To fizjologiczna cisza hormonów, która domaga się czułej odpowiedzi, a nie milczenia.
GSM nie jest tylko problemem „okolic intymnych”. To zespół zmian obejmujących skórę, błony śluzowe i mikrokrążenie pochwy, sromu, cewki moczowej i pęcherza.
Dotyczy nawet 50–80% kobiet w okresie menopauzy, a pierwsze objawy często pojawiają się już w perimenopauzie.
Wraz ze spadkiem estrogenów i testosteronu:
• maleje grubość nabłonka pochwy,
• zanika naturalna warstwa lipidowa i nawilżenie,
• spada ukrwienie i wrażliwość nerwowa,
• zmienia się mikrobiom i pH, co sprzyja infekcjom,
• tkanki przestają odpowiadać na bodźce – zarówno dotykowe, jak i emocjonalne.
To nie tylko suchość. To również pieczenie, świąd, mikrourazy, bolesne współżycie, nietrzymanie moczu, częste infekcje i napięcie w obrębie miednicy.
A także – choć rzadko się o tym mówi – utrata poczucia kobiecości, pewności siebie i spójności z własnym ciałem.
Skóra okolic intymnych jest jednym z najbardziej hormonozależnych obszarów ciała. Estrogeny regulują podziały komórek nabłonka, przepływ krwi i produkcję kolagenu. Gdy ich zabraknie:
• tkanka łączna traci sprężystość,
• włókna kolagenowe ulegają degradacji,
• mikrokrążenie słabnie,
• śluzówki stają się kruche i mniej odporne na urazy.
Zanikowi ulega też sieć receptorów czuciowych – ciało staje się mniej reaktywne, mniej czujące. Dla wielu kobiet to doświadczenie utraty nie tylko fizycznej przyjemności, ale i bliskości samej ze sobą.
Nieleczony GSM postępuje: tkanki ulegają dalszemu ścieńczeniu, błona śluzowa przestaje pełnić funkcję ochronną, a flora bakteryjna traci równowagę. Wzrasta ryzyko infekcji, nietrzymania moczu i bólu przy współżyciu.
Ból uruchamia w mózgu mechanizm unikania. Kobieta napina się jeszcze zanim dotyk się pojawi – i w ten sposób fizjologia zamyka się w błędnym kole napięcia i lęku.
To nie tylko fizjologia, to neurobiologia. Libido i komfort seksualny są funkcją dopaminy, estrogenu i testosteronu w mózgu – gdy ich brakuje, nie tylko ciało, ale i emocje „gasną”.
W nowoczesnym podejściu do GSM coraz większą rolę odgrywa medycyna regeneracyjna i funkcjonalna.
Zamiast skupiać się wyłącznie na objawach, łączy się diagnostykę hormonalną, endokrynologiczną i mikrobiologiczną z technologiami wspierającymi naturalną odnowę tkanek.
Jedną z najskuteczniejszych metod jest laseroterapia Er:YAG i Nd:YAG, prowadzona w protokołach nieablacyjnych.
Er:YAG (2940 nm) delikatnie podgrzewa śluzówkę pochwy i przedsionka, stymulując fibroblasty do produkcji kolagenu i elastyny.
Nd:YAG działa głębiej – poprawia mikrokrążenie i napięcie mięśni dna miednicy.
Obie technologie, stosowane razem, tworzą efekt synergii: odbudowują, nawilżają i rewitalizują bez naruszania ciągłości tkanek.
Pod wpływem impulsu laserowego:
• zwiększa się przepływ krwi,
• aktywują się fibroblasty,
• rośnie poziom kolagenu typu I i III,
• pogrubia się błona śluzowa pochwy,
• normalizuje się pH i flora bakteryjna,
• poprawia się napięcie mięśniowe i kontrola mikcji.
To biologiczna odbudowa kobiecego mikroświata – przywrócenie równowagi utraconej przez spadek hormonów.
Badania kliniczne potwierdzają, że już po kilku tygodniach kobiety zgłaszają:
• ustąpienie suchości i pieczenia,
• poprawę komfortu przy współżyciu,
• większe poczucie kontroli nad pęcherzem,
• oraz powrót poczucia kobiecości i bliskości ze sobą.
W praktyce klinicznej coraz częściej łączy się laseroterapię z mezoterapią kwasem hialuronowym okolic intymnych.
To metoda biorewitalizująca, która w sposób niechirurgiczny poprawia nawilżenie, elastyczność i gęstość tkanek, wspierając leczenie łagodnych form nietrzymania moczu.
Delikatne podanie preparatu w precyzyjnie wybrane miejsca uruchamia proces odnowy skóry i błon śluzowych, wzmacnia mikrokrążenie oraz zwiększa komfort codziennego funkcjonowania.
To subtelne uzupełnienie terapii laserowej z poszanowaniem fizjologii kobiecego ciała i jego naturalnych możliwości regeneracji.
Terapia laserowa nie zastępuje leczenia hormonalnego – stanowi jego komplementarne uzupełnienie.
Najlepsze efekty daje połączenie:
• miejscowej terapii estrogenowej lub DHEA,
• jeśli nie ma przeciwskazań a są wskazania to dołączenie systemowej HTZ
• fizjoterapii dna miednicy,
• indywidualnego planu hormonalno-metabolicznego,
• wsparcia psychologicznego i dietetycznego.
Takie holistyczne podejście do GSM stosuje m.in. Klinika Słowiańska, w Poznaniu tworząc model opieki funkcjonalno-regeneracyjnej, który staje się wzorem dla współczesnej ginekologii menopauzalnej.
Większość pacjentek opisuje pierwsze zmiany już po 2–3 tygodniach: delikatne ciepło, większe nawilżenie, uczucie „żywej” skóry.
Po pełnej serii zabiegów (zwykle 3 sesje co 4–6 tygodni) obserwuje się:
• wzrost elastyczności tkanek,
• zmniejszenie suchości i podrażnienia,
• poprawę napięcia mięśni dna miednicy,
• oraz wyraźną poprawę jakości życia seksualnego i codziennego.
Nie chodzi tylko o fizjologię. Kobiety mówią, że odzyskują swoje ciało – że znów chcą czuć.
Bo nie maskuje objawów, lecz uruchamia własny potencjał regeneracyjny organizmu.
To połączenie nowoczesnej technologii z biologią – miejsce, w którym medycyna staje się sztuką przywracania równowagi.
Certyfikowane urządzenia (FDA) i standaryzowane protokoły leczenia gwarantują bezpieczeństwo i skuteczność, a badania naukowe potwierdzają długotrwałe efekty.
Nie można mówić o GSM bez zrozumienia roli hormonów.
Estrogen i testosteron to nie tylko hormony płciowe – to neuroprzekaźniki wpływające na dopaminę, nastrój, energię i odczuwanie przyjemności.
Dlatego w zalecanych praktykach klinicznych obok terapii regeneracyjnych uwzględnia się:
• konsultacje endokrynologiczne,
• optymalizację poziomu witaminy D, B12 i ferrytyny,
• ocenę hormonów tarczycy, estradiolu, progesteronu, SHBG i DHEA-S, testosteronu
• a także monitorowanie jakości snu i stresu oksydacyjnego.
Libido i komfort intymny to biologia ciała i emocji – jedno bez drugiego nie istnieje.
Dla wielu kobiet pierwszym sygnałem zmian są kwestie estetyczne: utrata jędrności, zmiana koloru, zwiotczenie tkanek.
To nie tylko estetyka – to objaw osłabienia kolagenu i mikrokrążenia.
Nowoczesne protokoły laserowe pozwalają przywracać zarówno funkcję, jak i wygląd tkanek, bez chirurgii i z poszanowaniem naturalnej anatomii.
Efekt jest dyskretny, harmonijny i biologicznie naturalny.
Zespół moczowo-płciowy menopauzy nie jest chorobą.
To etap biologicznej przemiany, w którym ciało potrzebuje troski – tak samo jak skóra twarzy czy serce.
Nowoczesna medycyna traktuje tę troskę jak rytuał: rytuał przywracania czułości między biologią a tożsamością.
Pamiętajmy kobiecość nie kończy się wraz z ostatnią miesiączką.
Czasem dopiero wtedy zaczyna mówić własnym głosem.
Dr n. med. Arleta Szczęsna – specjalistka ginekologii, endokrynologii i położnictwa, założycielka Kliniki Słowiańskiej w Poznaniu.
Łączy medycynę funkcjonalną, estetyczną i hormonalną, koncentrując się na zdrowiu kobiet w każdym wieku. W swojej praktyce zajmuje się m.in. terapią menopauzy, zespołu policystycznych jajników (PCOS), zaburzeń metabolicznych, leczeniem otyłości i trądziku hormonalnego.
Tworzy interdyscyplinarny zespół ekspertów, który łączy diagnostykę hormonalną, metaboliczną, trichologiczną i regeneracyjną w modelu nowoczesnej medycyny funkcjonalnej.
W Klinice Słowiańskiej w Poznaniu wierzymy, że zdrowie to równowaga – jeśli masz pytania o swoje samopoczucie, zapraszamy do rozmowy.
Pamiętaj, że informacje w artykule mają charakter edukacyjny i nie zastępują konsultacji lekarskiej.
